Slechte Adem:
De adem is een gasvormig product dat tijdens de uitademing uit de longen wordt gestoten en via de mond ontsnapt. Het is een mengsel van lucht, waterdamp, kooldioxide en verschillende moleculen.
Slechte adem of halitosis is een belangrijk fenomeen omdat 50% van de bevolking klaagt over slechte adem bij het ontwaken en er een toename is van de klachten, die rond de leeftijd van 50 jaar een piek bereiken. Aan de andere kant is er geen verschil tussen mannen en vrouwen. Een slechte adem is een ernstig probleem, vaak met als gevolg een gevoel van een sociale en/of psychische handicap.
Oorzaken:
De oorsprong van een slechte adem ligt in 85% van de gevallen in de mond. Bacteriën zetten daar voedselresten, dode cellen en slijm om in zwavelhoudende gassen, die verantwoordelijk zijn voor de slechte geur. Deze bacteriële afbraak komt voornamelijk voor op drie niveaus: de tong, het tandvlees en de tanden. Bacteriën groeien in een slecht verzorgde mond en in een droge mond.
Als de tandplak niet snel wordt verwijderd, ontstaat er tandsteen en ontsteking van het tandvlees. Als deze ontsteking niet tijdig wordt behandeld, verspreidt deze zich naar het omringende weefsel (parodontitis). Zowel tandvleesontsteking als parodontitis zijn een veel voorkomende oorzaak van slechte adem.
We hebben bijna allemaal een slechte adem als we wakker worden, want 's nachts is onze mond droog en kunnen bacteriën zich daarin vermenigvuldigen. Maar het verdwijnt als we iets drinken.
Halitosis kan ook voorkomen in het KNO-gebied (Oor, Neus en Keel) en kan worden veroorzaakt door chronische tonsillitis, sinusitis, .... Een klein percentage van de gevallen van slechte adem kan te wijten zijn aan een retro-nasale afscheiding op de achterkant van de tong en minder dan 1% van de halitosis is te wijten aan maagaandoeningen.
Andere oorzaken kunnen een slechte adem veroorzaken:
- Voedsel: knoflook, rauwe uien, vetten en eiwitten.
- Stimulerende middelen: alcohol en sigaretten. Roken heeft ook een negatieve invloed op het tandvlees en draagt zo bij aan een slechte adem.
- Medicatie: sommige medicijnen (bijv. antihistaminica, antihypertensiva, antidepressiva, ...) drogen de mond uit, wat de verspreiding van bacteriën bevordert.
- Hormonen: Tijdens de ovulatie en de zwangerschap verhogen hoge hormoonniveaus de productie van plaque, die bij kolonisatie door bacteriën een slechte adem kan veroorzaken.
Oplossingen :
Allereerst moet een psychologische stoornis uitsluiten: sommige patiënten klagen over slechte adem... die alleen zij kunnen waarnemen.
Het is noodzakelijk om voldoende te drinken om een droge mond te vermijden en de mond en keel te spoelen.
Wat het fenomeen van de slechte adem in de ochtend betreft, herkennen de meeste patiënten een verbetering na het ontbijt en het tandenpoetsen. Een verbetering van de mondhygiëne (beter tandenpoetsen 's avonds... of zelfs gewoon poetsen!) kan helpen. De tandarts heeft hier een informatieve rol: het uitleggen van het fenomeen en het bewust maken van de patiënten van de basisregels van de tandhygiëne.
Wat betreft andere vormen van halitose zal de behandeling afhangen van hun oorsprong. In het geval van problemen van orale oorsprong zal de tandarts eerst een mechanische behandeling uitvoeren: verbetering van de mondhygiëne (leg uit hoe de tanden te poetsen, hoeveel keer per dag, hoe je tandzijde of interdentale ragers gebruikt, introduceer tweemaal per dag het verwijderen van de coating die de tong bedekt met een tongschraper, lepel of tandenborstel)....), tandheelkundige behandeling (bv. voor cariës) en/of parodontale behandeling (tandvleesproblemen, ...) naargelang het geval.
Het gebruik van niet-medische tandpasta's of orale oplossingen is een secundaire oplossing omdat deze slechts een korte termijneffect hebben en de oorzaak niet behandelen.
Desinfecterende mondspoelingen op basis van chloorhexidine kunnen nuttig zijn. Ze kunnen bacteriën doden en de vorming van zwavelhoudende gassen verminderen. Gebruik ze alleen na overleg met een arts, tandarts of apotheker. Gebruik ze ook slechts als een tijdelijke maatregel en naast een goede mondhygiëne, zeker niet als vervanging voor andere preventieve maatregelen. Hun effect is nogal kortstondig. Op de lange termijn kunnen er bijwerkingen optreden, zoals verkleuring van de tanden.
Als de oorzaak van de halitosis niet oraal is, zou men zich best wenden tot de arts die daar best geplaatst is.